Terapia czaszkowo – krzyżowo polega na delikatnej manipulacji i uciskaniu w obrębie czaszki, kości krzyżowej i kręgosłupa w celu rozluźnienia struktur łącznotkankowych, których napięcie może przysporzyć wiele kłopotów zdrowotnych. Dzięki temu układy nerwowy i krążenia zaczynają funkcjonować bez zarzutu, powracają naturalnie, uzdrawiające siły organizmu.
Terapia czaszkowo – krzyżowo może pomóc w przypadku następujących problemów zdrowotnych: psychoza, autyzm, kłopoty z koncentracją, zaburzenia osobowości, nadpobudliwość, stres, dysleksja, bóle i zawroty głowy, migrena, kłopoty ze wzrokiem i słuchem, nawracające zapalenia uszu, zapalenia zatok, napięcia i bóle w stawie skroniowo – żuchwowym, wybicia żuchwy, wady wymowy, zgrzytanie zębami, wady zgryzu, bóle kręgosłupa i pleców, zapalenia korzonków, rwa kulszowa, skolioza, bolesne napięcie barków, urazy powypadkowe.
Co to jest integracja sensoryczna? Jest terapeutyczną i profilaktyczną metodą pracy z dziećmi. Zrodziła się na przełomie lat 60 i 70-tych XX wieku, a jej autorką jest amerykanka dr Jean Ayres, psycholog kliniczny i terapeuta zajęciowy. Jest to metoda adresowana przede wszystkim do dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym o prawidłowym rozwoju, które mają problemy w codziennym funkcjonowaniu zarówno w domu jak i w szkole. Jednak uniwersalność tej metody pozwala na jej wykorzystanie w pracy z dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym, z niepełnosprawnością intelektualną, autyzmem, zespołem Aspergera, a także z dziećmi niedowidzącymi i niedosłyszącymi. Uczennicą dr J. Ayres i kontynuatorką prac nad metodą jest V. Maas, która w roku 1993 po raz pierwszy na zaproszenie polskich pedagogów i psychologów przyjechała do Polski. Od lat 90 tych metoda rozwijała się w Polsce i na dzień dzisiejszy jest jedną z najpopularniejszych w pracy z dziećmi, z trudnościami w nauce, zachowaniu i dziećmi niepełnosprawnymi. Według V. Maas „do naszego ciała przez zmysły dociera codziennie tysiące wrażeń. Mózg musi sortować te informacje, przekształcać i wysyłać do ich stacji przeznaczenia lub integrować z innymi odpowiednimi wrażeniami, tak by ostateczny rezultat tej aktywności był użyteczny, właściwy – by był reakcją adaptacyjną.”
Dysfunkcje integracji sensorycznej. Rozpoznawanie zaburzeń w zakresie integracji sensorycznej u dzieci dokonuje się na podstawie wyników testów integracji sensorycznej, klinicznej obserwacji, kwestionariuszy rozwoju sensomotorycznego oraz szczegółowego wywiadu z rodzicami. Na podstawie wykonanych badań i obserwacji zostają stworzone: pisemna diagnoza i indywidualny plan terapii. Rodzicom przekazywane są również wskazówki terapeutyczne do realizacji w domu. Dysfunkcje pojawiają się, gdy układ nerwowy niewłaściwie organizuje bodźce zmysłowe z powodu nieprawidłowości w zakresie odbioru i/lub przetwarzania danych sensorycznych, któregoś z układów (dotykowego, proprioceptywnego, przedsionkowego, słuchowego, wzrokowego, węchowego, czy też smakowego).
Terapia SI w naszej szkole odbywa się w specjalnie wyposażonej sali terapeutycznej, w której znajduje się profesjonalny sprzęt podwieszany oraz wiele dodatkowych, ciekawych pomocy terapeutycznych, które uatrakcyjniają ćwiczenia. Zajęcia prowadzą wykwalifikowani terapeuci integracji sensorycznej: p.Bożena Szyszko – Łukasiak, p.Hanna Tomaszewska, p.Beata Odalanowska – Tchórzko. W terapii stymulacji podlegają głównie trzy bazowe układy: przedsionkowy, proprioceptywny i dotykowy. Podczas terapii terapeuta dostarcza dziecku kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych poprzez różnorodne ćwiczenia dostosowane do potrzeb i możliwości dziecka. Usprawnia w ten sposób pracę systemów sensorycznych i procesów układu nerwowego, które są bazą do rozwoju różnych umiejętności min. w zakresie motoryki małej, dużej, koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Wśród wielu wymiernych korzyści, jakie daje terapia SI można wymienić:
- poprawę równowagi,
- poprawę koordynacji ruchowej,
- poprawę koncentracji na zadaniu,
- zmniejszenie nadmiernej wrażliwości na bodźce,
- zaspokajanie potrzeby ruchu,
- poprawę schematu ciała,
- poprawę percepcji wzrokowej,
- poprawę umiejętności zaplanowania i wykonania nowych czynności.
- Od lutego 2011 w naszym Ośrodku ruszył pilotażowy program niezależnego poruszania się w wodzie oraz pływania, rozszerzający ofertę zajęć rewalidacyjno – wychowawczych, skierowany do uczniów z wieloraką niepełnosprawnością.
- Koncepcja Halliwick stanowi atrakcyjną formę zajęć ogólnieusprawniających, która wykorzystuje zabawy, gry oraz różnego rodzaju aktywności celem oswojenia i przystosowania psychicznego do wody. Wynikiem tego jest niezależne poruszanie się w wodzie i pływanie. Jest ona szczególnie ceniona przez terapeutów jako jedna z form wielokompleksowej rehabilitacji osób z uszkodzeniami układu nerwowego, zaburzeniami słuchu i wzroku jak również z zaburzeniami emocjonalnymi.
- Terapia jest możliwa do przeprowadzenia tylko wówczas, gdy pływakowi towarzyszy przez cały czas trwania zajęć opiekun (najlepiej rodzic). To on pod kierunkiem instruktora, stosując odpowiednie techniki, dobrane do indywidualnych potrzeb dziecka, zapewnia jemu poczucie bezpieczeństwa i realizację programu.
- Przy codziennej rehabilitacji na sali gimnastycznej, mimo dużego zaangażowania ze strony terapeuty i ćwiczącego, wiele aktywności dla dziecka z wieloraką niepełnosprawnością jest bardzo trudne do wykonania. Środowisko wodne daje odciążenie, które rozluźnia spastycznie napięte mięśnie, co umożliwia wykonywanie wielu ćwiczeń- niemożliwych do zrealizowania na lądzie.
- Terapia wg koncepcji Halliwick daje możliwość uczestniczenia w zajęciach grupowych.
Pracownia EEG Biofeedback
EEG Biofeedback jest metodą zaliczaną do technik neurotechnologicznych. Są to technologie wykorzystujące wiedzę medyczną, psychologiczną i bioinżynieryjną do ulepszania funkcji mózgu, przede wszystkim funkcji poznawczych dzięki zmianie jego czynności bioelektrycznej i stymulacji neuroplastyczności. Metoda pozwala na uzyskanie świadomej kontroli w zakresie funkcji mózgu, przebiegającej poza naszą świadomością.
Metoda ta zwiększa występowanie pożądanych i hamuje występowanie niepożądanych fal mózgu. Treningi prowadzą stopniowo do harmonizacji i większej stabilizacji czynności mózgu.